میدانم حالت چگونه است و حتی از این راه دور آرامشت را احساس میکنم. میگویم تا بدانی نبودنت بی رحمانه احساس میشود و حقیقت تلخ رفتنت در گوش لحظه هایم تکرار . رفته ای و من مانده ام با یک دنیا سوال بی جواب و اعتمادی که در کشاکش اتمام است. من مانده ام با یک بغل گل های سرخ و خاطراتی که آرام میمیرند.تو نمیدانی و نمیپرسی که روزهایم چگونه میگذرند و کابوس های شبانه ام را چه کسی همدم میشود .تو نمیدانی که هنوز گاهی لابه لای خواب های آشفته ام عطر سیب را حس میکنم و لا به لای این سطر ها تو را استشمام ...