اين وسط من نگران عشقم ! نگران تو

( البته نه واسه خودم !)

تقديم به تو :

يه شمع و پروانه بوديم _ عاشق و ديوونه بوديم

واسه عقده هاي ابرا _ گنجشکي بي لونه بوديم

ما به عشق بوي گندم _ توي بوسه مي شديم گم

توي ذهن خواب مردم _ چقدر ديونه بوديم

اون همه سختي کشيديم _ اون همه بلا که ديديم

تا به گريه مي رسيديم _ واسه هم يه شونه بوديم

ترانه هارو چه آسون ـ تر مي کرديم زير باروون

شب يلدا تو خيابون ـ بي خيال خونه بوديم

واسه ي ما چرخ گردون ـ تا مي بريد حکم زندون

توي حرفاي اينو اون ـ ما فقط بهونه بوديم

اگه نازک مثل برگيم _ بي خيال هر تگرگيم

واسه گريه ها که کرديم _ شاکي از زمونه بوديم

كمال داودي 3/6/1388