بيتا عالي بود واقعآ لذت بردم

از واژه هاي خيس من تا تو ، دريا نشست و بي صدا خنديد

يک آسمان پروانه در چشمت ، آرام پشت واژه ها خنديد


ميخواستم قسمت شود ديروز ، در لحظه هاي آبي امروز

پرواز کردي تا دل فردا . اي کاش و اما و چرا ؟ خنديد


هي پرسه ميزد شانه هايت را، پيشاني داغ غزل در من

ديوانگي هم عالمي دارد ، گفتم وَ قلبت آشنا خنديد


رد ميشد از پس کوچه هاي عشق، چيزي شبيه من شبيه تو

آتش زدم بر گونه هاي شب ، مهتاب رقص شعله را خنديد


دلواپسي بو د و سکوت تو ، دلواپسي بود و نگاه من

يک بار ديگر زندگي کردم ، چشمان غمگين تو تا خنديد