شبانگاهان كه تابوتم به دوش آشنايان حمل ميگردد
تو نيز اي آشناي سنگدل از خانه بيرون آي
و با تنها كلامي كز درون سينه برخيزد بگو
اي آشنا رفتي ، برو منزل مبارك باد ...