سلام
سلامم را تو پاسخ گوي و دستم را بگير پيش از آنکه دير باشد،مرا به ياد داري که بي تو هر لحظه را باراني بودم،مرا مي خواني گاهي که نامت را تن خيس تمام نوشته هايم به ياد دارند؛عکسم را مي بوسي که در قابش به تو مي خندد ولي در چشمش غم بيداد ميکند،کجايي تا نامت را يادت را در کنج اين قلب ژنده پوش بياويزم و چشمانت را قاب چشمانم نمايم،دلم تنگ است و غمگين،سر به زيري را کجاي قصه ام ديدي که من از تو لبريزم پر از سبزي.
موفق باشي قربان شما سعيد غلامدوست